FAQ
czyli niezbędnik dla początkujących
Ubiór
W tradycyjnym ju jutsu uczniów obowiązuje biały strój – keikogi (gi). Najlepsza jest judogi, czyli strój, w którym kurtka jest częściowo wykonana z tzw. plecionki – grubo plecionego materiału, bardzo wytrzymałego na szarpnięcia. Osoby posiadające stopnie mistrzowskie noszą czarną hakamę – tradycyjne, bardzo szerokie spodnie. Mistrzowie ze stopniem 5 dan – shihani – noszą ubiory w kolorze niebieskim – identyczne jak tradycyjny ubiór do kendo.
Przydają się jeszcze klapki (niezależnie od stopnia) aby przejść z szatni do sali treningowej.
Stopnie
W Kokodo panuje podział na stopnie uczniowskie (kyu) i mistrzowskie (dan)
Stopnie uczniowskie
6 kyu – pas biały
5 kyu – pas żółty
4 kyu – pas pomarańczowy
3 kyu – pas zielony
2 kyu – pas niebieski
1 kyu – pas brązowy
Osoby posiadające stopnie mistrzowskie noszą czarne pasy. Shihani noszą pasy w kolorze fioletowym.
Egzaminy
Egzaminy na stopnie uczniowskie są składane przed nauczycielem (sensei) prowadzącym sekcję. Egzaminy na stopnie mistrzowskie są składane w Europie przed komisją składającą się z co najmniej dwóch shihanów KoKoDo. W naszym przypadku jest to sensei Ivo Belmans i jeden z shihanów. O dopuszczenu do kolejnego egzaminu decyduje instruktor prowadzący sekcję. Pomiędzy kolejnymi stopniami obowiązuje tzw. okres karencji wynoszący co najmniej 6 miesięcy. Karencja po uzyskaniu 1 kyu wynosi zwykle dwa lata (choć bywają wyjątki).
Na kolejne egzaminy do stopnia 1dan (shodan) obowiązują te same techniki kichon waza, kolejne techniki Hanbo-waza oraz techniki dowolne, tzw. henka waza.
Etykieta w dojo
Wszyscy uczestniczący w zajęciach są bezwzględnie obowiązani przestrzegać poleceń prowadzącego trening i okazywać szacunek wszystkim współćwiczącym. W trakcie treningu zachowujemy względną ciszę, bezwzględnie przerywając jakiekolwiek rozmowy w trakcie prezentowania technik przez nauczyciela.
zbiórka
Zajęcia zaczynają się zbiórką na komendę seiza. Najstarszy uczeń podaje komendę mokuso – wyciszenie/medytacja, a po chwili mokuso yame – koniec medytacji. Nauczyciel wraz z uczniami (zgodnie z tradycją shintoistyczną) dwukrotnie kłaniają się symbolowi szkoły, dwukrotnie klaszczą w dłonie i kolejny raz klaniają się. Następnie najstarszy uczeń podaje komendę sensei ni rei (ukłon dla nauczyciela) oraz otagami rei (ukłon wszystkim). W trakcie ukłonu uczniowie pozdrawiają nauczyciela omo gai simas (ucz nas).
Pożegnanie wygląda identycznie, kończy się tylko formułą domo arigato gozaimashita sensei. Zbiórka kończy się komendą kiritsu (powstań)
ukłony
Przed przystąpieniem do wykonywania technik z nowym partnerem i po zakończeniu wspólnego ćwiczenia kłaniamy się partnerowi. Także ukłonem dziękujemy nauczycielowi za uwagi.
spóźnienie
Jeżeli zdarzy nam się spóźnić na trenig, po wejściu do dojo siadamy w pozycji seiza plecami do kamiza, przy krawędzi maty (od strony wejścia) i czekamy na pozwolenie rozpoczęcia treningu przez osobę prowadzącą zajęcia. Czasem oprócz zezwolenia możemy też otrzymać zwyczajową karę za spóźnienie (zwykle pompki).
opuszczenie dojo
Jeżeli ćwiczący chce opuścić dojo przed końcem ćwiczeń, musi poprosić prowadzącego zajęcia o pozwolenie na przerwanie treningu.
Broń w kokodo
Jo – kij (ok. 130 cm), niegdyś policyjna pałka w XIX wiecznym Tokio
Hanbo – pałka, wykorzystywna do nauki obrony przed uderzeniami, lub do walki
Tanto – nóż
Katana – najbardziej popularny z samurajskich mieczy
Boken – drewniny miecz ćwiczebny (choć niegdyś używany także bojowo przez ninja)
W praktyce treningowe hambo i jo wykonujemy porządnego trzonka do grabi lub czegoś podobnego. Piękne, sprężyste jo wykonywane są ze szlachetnych gatunków drewna. Drewniany sprzęt treningowy nie może być lakierowany – powinien być bardzo starannie szlifowany i woskowany.
Staże
Wspaniała okazja do spotkania przyjaciół i intensywnego treningu. Staż jest zwykle prowadzony przez doświadczonego nauczyciela, oczywiście warto też korzystać z zaproszeń na staże innych szkół sztuk walki. Jest to doskonała okazja do poszerzenia swoich horyzontów i poznania nowych ludzi.
Najważniejszym stażem jest coroczne Taikai odbywające się w marcu w Belgii oraz coroczny staż sekcyjny prowadzony przez naszego mistrza Ivo Belmansa. Jest to niepowtarzalna okazja spotkania wielu doskonałych mistrzów i przyjaciół.
Słowniczek
1 – ichi
2 – ni
3 – san
4 – shi
5 – go
6 – roku
7 – shichi
8 – hachi
9 – kyu
10 – juUke – atakujący /osoba, na której wykonywana jest technika/
Tori – osoba wykonująca technikę /broniąca się/
Mune – klatka piersiowa
Ude – ramię
Tatami – mata
Dojo – szkoła /miejsce treningów/
Ukemi – pad
Ushiro – tył
Rei – ukłon
Sensei – nauczyciel
Jime – duszenie
Kiai – okrzyk /w uproszczeniu/
Goshi – biodro
Migi – prawo
Soto – zewnętrzny
Obi – pas
Shihan – mistrz
Atemi Waza – uderzenie odwracające uwagę /zwykle nie niszczące/
Mae – przód
Nage – rzut
Tachi – pozycja stojąca
Hiza – kolano
Kubi – szyja
Morote – dwie ręce
Katate– jedna ręka
Hidari – lewo
Kao – twarz
Yame – koniec, powrót na pozycje